Time for something new!

Het is 29januari na 00:00, vandaag gaat mijn nieuwe avontuur eigenlijk van start. 
Mn laatste nachtje thuis voor de komende 2maanden. Gek gevoel, over 24uur lig ik als het goed is in mn "nieuwe" bed op mn nieuwe kamer, maar wanneer jullie dit lezen ben ik al in het prachtige Oostenrijk! 

Hierbij wil ik nog even mn excuses aanbieden aan de mensen die ik niet verteld heb dat of wanneer ik eigenlijk weg zou gaan en ze er een dag van te voren nog achter kwamen.. Zelfs mn broer stond gister nog raar te kijken toen ik zei "ja ik ga toch overmorgen weg" waarnaartoe? "Oostenrijk" huh? Als wat?! Mijn excuses dus..

En nu begint het wachten en begint de spanning te komen. Iets meer dan een uur en ik vlieg weer hoog in de lucht op naar een nieuw avontuur. En als je dan zit te wachten om te boarden gaat de tijd zo ontzettend langzaam. Dus druk opzoek naar vermaak, wanneer ik een rondje wil gaan lopen wordt ik ontzettend vrolijk aangesproken door een mevrouw "Hey Hoi!" Ehm.. hoi? Met zo'n blik die zegt "wie ben jij dan in hemelsnaam" kijk ik haar aan "nee niet?" Krijg ik als reactie. Het spijt me zeer zeg ik dan maar, nee je lijkt heel erg op iemand.. aah okay dat kan.. #ongemakkelijk! Voor haar dan he, bij mij zijn er inmiddels weer wat minuten omgevlogen waarin ik vanbinnen best hard lach als ik haar "nee niet?" Gezicht weer voor me zie. 

Auto, vliegtuig, bus, trein ik heb ze allemaal gehad vandaag. Reizen, de hele dag ben ik aan het reizen. Na een fijne snelle vlucht landde ik in het prachtig witte Oostenrijk. Vanaf het vliegveld nam ik de bus naar het station in Salzburg waar ik dan weer met de trein verder moest gaan. 2grote koffers en een rugzak mee en maar zoeken naar de juiste trein. Natuurlijk heb ik die kunnen vinden en ben ik onderweg naar Schwarzach waar ik moet overstappen op een andere trein, best wel een klein beetje spannend dan hoor in het donker met geen idee waar je bent en waar je beland.. 
En als je dan uitkomt op het juiste station kan er weinig meer mis gaan. Een verlaten station wil ik er nog even bij zeggen, gelukkig stapt er naast mij nog een vriendelijke man uit die mij hulp aanbiedt met mijn koffers, bedankt hoor maar dat lukt me zelf wel. Ik lach vriendelijk en de man gaat de trap af.. shit denk ik dan wanneer ik met  2koffers die trap af ga.. maargoed ook dat is gelukt. En toen zag het er nogal verlaten uit.. waar ben ik in hemelsnaam beland denk ik, gelukkig staat die vriendelijke man er ook nog en vraag ik hoe ik bij de bushalte kom die ik zoek, geen idee is zijn reactie.. okè. "Ik word zo opgehaald door een vriend, wie weet weet hij het" stap maar in zegt de bestuurder wanneer ik hem vraag waar ik moet zijn. Sorry mam zo heb ik het niet geleerd maar met mn 100procent vertrouwen in mn medmensen stap ik samen met mn koffers achterin. Na 5minuten zijn we er al en wordt me nog een fijne reis gewenst, dankjewel! En daar gaan ze weer. Nog 20minuten en de bus zou moeten komen, 30minuten later is die er helaas nog niet. Vol vertrouwen blijf ik nog 10koude minuten onder het bordje van de bushalte staan maar dan geef ik het op, die bus gaat echt niet meer komen. Gelukkig sta ik niet helemaal in the middle of nowhere en kan ik bij het tegenoverliggende hotel een taxi bellen, duur grapje maar ik heb weinig keus. En dan is het eindelijk zover 21:15 en kom ik aan in het hotel waar ik aan het werk ga "Der Unterschwarzachhof in Hinterglemm" ik word vriendelijk ontvangen en naar mijn kamer in het speciale mitarbeiders-appartementencomplex gebracht, ik ga lekker slapen, benieuwd naar morgen.

10:00 had ik afgesproken in het hotel voor een rondleiding en alle informatie, na een klein probleem begin ik in plaats van woensdag een half uur later al met werken. We voerden de dieren, knutselden en gingen onwijs snel de berg af in een band met op de achtergrond skiënde en apresskiënde mensen en die gezellige muziek die daar bij hoort. Om 22:00 zit mijn werkdag erop geen apresski voor mij vanavond, hopen dat ik daar vanaf morgen ook mee kan beginnen haha! 

Inmiddels is het zondag 5februari en ben ik al een weekje een bewoner in het prachtige Hinterglemm. Een week lang gewerkt en daarom ben ik nu ook blij dat ik vandaag een vrije dag heb. Dat ik een goeie keus qua werk heb gemaakt weet ik zeker, lange dagen en veel kinderen zijn het wel. Het werk is wel een beetje te vergelijken met wat ik deed op Mallorca, de temperaturen verschillen alleen een beetje, daarnaast zijn de meeste kinderen hier overdag aan het skiën en stromen de meeste kinderen binnen rond 16:00 en blijven ze gezellig tot 22:00. De werkdag begint om 10:00, dan komen vaak de iets wat jongere kinderen die nog niet skiën maar wel sneeuwpoppen bouwen, knutselen, sleeën, naar de dieren, spelletjes doen, knuffelen en opruimen, zo ziet de dag er dan ongeveer uit. En als papa en mama dan na een dagje skiën de kinderen met een bigsmile weer ophalen zijn zij ook weer blij, wij ook wel (catsjing) 
Als het dan 22:00 is zit de werkdag erop, dan sluiten we ons aan bij het werk van de skiërs, namelijk het belangrijkste, de apresski! 
Ja, het jammere dan is dat de meeste collega's hier inmiddels al 2maanden werken en die hun slaap volgens hun wel nodig hebben. 
Dat mag het niet verpesten natuurlijk, dan maar alleen, genoeg gezellige mensen daar die wel in zijn voor een feestje.

Inmiddels is er weer bijna een week voorbij, vandaag is het vrijdag 10februari. Na een wandeling door de sneeuw heb ik nu echt het beste uitzicht wat je je maar kan wensen, bergen, veel sneeuw en een heerlijk zonnetje. De dagen gaan ook hier weer ontzettend snel, leuk werk en erg leuke kinderen. Helaas zijn ze om half 4allemaal wel klaar met de sneeuw en willen ze tot 22:00 in de kidsclub blijven terwijl ik en Minke staan te springen om wat frisse lucht, lekker gaan snowtuben bijvoorbeeld, helaas dat zit er niet altijd in. Mààr soms wel hoor, dan is het gewoon verplicht, wij moeten ook een beetje plezier maken hoor !

Op naar de voorjaarsvakantie, dat zal een drukke week worden en dan maar hopen dat ik mn volgende vrije dag zelf ook even de berg af kan gaan!