Alle wegen leiden naar Rome!

Het is zaterdag 5november vroeg, zachtjes komen er twee ninja's mn kamer inlopen. "Goodmorning Sanne, breakfast. Het is 8:00 en voor mij is dit nog veels te vroeg om op te staan maargoed er staat een lang maar leuk weekend op de planning! De ouders gaan deze avond naar een bal en komen zondagavond weer thuis, als dat maar goed komt... 
Uiteraard is het dit weekend slecht weer en heb ik geen idee wat te doen maargoed, daar komen we wel op. Na het ontbijt hebben ze de kamer even op de kop gezet en heb ik ze rennend moeten aankleden maar het is gelukt!
Buiten waait het onwijs hard maar ondanks dat zijn we toch maar gegaan, de moeder had ze namelijk beloofd dat ze dit weekend een ijsje mochten uitzoeken. En ja dat moet dan meteen natuurlijk.
Ondanks dat we bijna wegwaaiden was het heerlijk om buiten te zijn, de kinderwagen hoefde ik vandaag dan ook niet te duwen, dat deed de wind wel. Na een kleine regenbui zijn we aangekomen bij de ijssalon, en met 2chocolademonsters verliet ik de ijssalon weer. Het weer werd steeds slechter en ik vond het daarom wel tijd voor een filmmiddag, tijd om Frozen te kijken! En omdat ijs eten ontzettens vermoeiend kan zijn viel Elisa na 10minuten al in slaap.. 
Pasta eten en het volgende avontuur, bladeren zoeken! Het is toch wel lekker om buiten te zijn met dit weer en  dit moest perse op de fietsjes, maar ik zag het alweer voor me; na 10minuten heb ik in beide handen één fiets en zit er een kind op mn schouders, dat gaat niet gebeuren. Toen ik zei dat ze dan ook daadwerkelijk heen en terug moesten fietsen hadden ze hun helmpjes al op, Yes Sanne! Okiedokie, let's go. Na 2uurtjes buiten te zijn geweest werd het langzamerhand al donker en zijn we met 2zakken vol bladeren weer naar huis gegaan. Snel in bad, voor de televisie en pizza tijd! We hebben er maar een gezellige pizzapicknick voor de tv van gemaakt, het moet toch altijd ietsje leuker als de ouders niet thuis zijn.

Na 500 liedjes zingen, ze 500x terug in bed leggen en 500x ik kan niet slapen slapen ze eindelijk. Dit is echt de eerste nacht waarin ik de complete ouderrol overneem en komen ze naar mij toe als ze niet kunnen slapen en nog erger als ze zo onwijs vroeg wakker worden. Om 2:00 stond de eerste al naast mn bed waar ze uiteindelijk ook in slaap viel en een uur later nummer 2. Ook zij moest perse in dit iniminie eenpersoons bed slapen maar omdat ik zelf opzich ook nog wel in dit bed wou liggen is ze maar bovenop me gaan liggen en viel ze meteen in slaap, gelukkig die kan weer terug.. toen na een uur de andere er voor zorgde dat ik beter op de grond kon gaan slapen heb ik haar ook maar weer in haar eigen bed gelegd. 5:00 inmiddels, nog 2uurtjes te gaan.. maar gelukkig, 8:00 werd Elisa wakker en om
9:00 ook Giulia. Goed om ook eens zo'n nacht mee te maken, ik wil nog lang geen kinderen in ieder geval..

Dag 2! Wat gaan we vandaag eens doen? Nadat ik ze wederom rennend door de slaapkamer moest aankleden hebben we besloten vandaag met de bus te reizen. We stapten in de bus en we keken wel waar we er weer uit gingen. Na 5 haltes kwamen we aan bij een plein aan zee waar het onwijs hard waaide en waar Elisa wou oefenen om te vliegen, Elisa wil namelijk een Fee worden. Ja, en dat kan natuurlijk zeg ik dan.. misschien.. 
Na een uurtje hebben we de bus terug gepakt maar dit keer willen ze langer, we rijden ons huis voorbij en blijven 10haltes langer zitten waar we uitkomen in het centrum van Livorno. Shoppen!!! Oh nee,dat gaat niet lukken met deze ninja's. we vonden een winkel die de etalage versierd had met allemaal balonnen en ik dacht, daar mogen we vast wel 2van mee hebben, maar helaas, dat kon echt niet.. aii.. nu wou Elisa niet naar huis voordat ze een ballon had gekregen.. we liepen langs alle winkels om te kijken of ze ergens balonnen hadden maar helaas geen enkele winkel had ze.. 
En hoe kan het ook anders, het begon te regenen.. wat nu? We liepen langs een mcdonalds toen ik op het beste idee van Italië kwam. Ik zag door de ramen zo'n mcdonalds ballenbak waar kinderen kunnen spelen. "Alleen voor gasten van de Mcdonalds stond er voor mer grote letters" ja maar dat zijn wij nu ook toch? Gasten van de mcdonalds ballenbak. Veel plezier kindertjes!
Na een half uur spelen vond ik het wel weer tijd om te gaan, maar daar waren de meningen over verdeeld. Steeds als ik klaar stond met de schoenen zaten ze alweer boven in het klimtoestel. En denk maar niet dat ik ze achterna ga.. na 10minuten zeggen dat we niet meer met de bus terug konden als we nu niet weggingen was het gelukt, op naar huis! Nadat ze bijna iedereen hun levensverhaal hadden verteld kwamen we aan, het was inmiddels 18:00 en ook de ouders waren alweer thuis. Ik heb het overleefd! 

Het is dinsdag 8november en de afgelopen dagen waait het aardig hard aan de kust. Gister heb ik een surfschool ontdekt en waarom ook niet? Laat ik vandaag een surfplank huren. Leuk idee al zeg ik het zelf. Nou dat "leuk" laten we maar eventjes weg. Ten eerste was de wind iets te hard waardoor je in 4uren nog geen meter verder bent.. okè een klein beetje overdreven maar voor mn gevoel had ik na de 2uren mega gespierde armen. "Voor mijn gevoel dan hè.."
Het begon trouwens al meteen leuk, er waren een aantal rotsen aan het de kant van het strand, geen idee waar want die waren niet echt te zien. Na 4stappen was èèn hand al open. Gelukkig werd de wond meteen goed gedesinfecteerd met het zoute water. Ik verwachtte niet dat ik net als de tv figuren van Rocket power over de golven ging maar omdat het in Nederland een klein beetje lukte hoopte ik dat het hier ook wel een klein beetje moest gaan lukken. Nou helaas, leuke gedachte was het wel. Na 2uren was voor mij de pret er wel van af en peddelde ik terug naar het strand. Main dat was makkelijker gezegd dan gedaan.. zodejuu.. een aantal kilometers verder zag ik bliksemschichten boven de zee en langzaam begon het te regenen. En toen zag ik de 2boeien die aangaven waar de rotsen waren.. maar welke kant van de boeien ik langs moet? Geen idee.. 50/50.. beetje gevaarlijk als ik wel de verkeerde keuze maargoed, ik had geen hulplijn. Ik koos voor antwoord A;links. Hmm niet heel verkeerd, maar langzaam stroomde ik toch af richting de rotsen. Ik besloot maar te gaan lopen en AUW. Hmm, deze keus was nog slechter dan het hele surfidee, ik stapte vol in een zee-egel..  niet dat ik daar meteen aan had gedacht want ik wou gewoon uit die rot zee maar die vreselijke wind gunde het me niet. Eindelijk aangespoeld zag ik 11zwarte puntjes in mn voet maar omdat ik het koud had en omdat mn hand nogsteeds bloedde heb ik maar niet gevraagd of ik er iets aan moest doen. Toen ze me vroegen of het goed ging had ik het namelijk al met ze gehad.. haha! Snel douchen en op naar huis. 
Een beetje pijnlijk wel maar omdat mn pink pijnlijker was dan mn voet heb ik tot de avond geen aandacht besteed aan mn voet. 's avonds heb ik mn best gedaan om ze eruit te krijgen maar met weinig succes. 

(Om de ongeruste mensen onder ons gerust te stellen; Inmiddels zijn 3 van de 11naaldjes eruit gehaald, maar omdat het gelukkig weinig pijn deed heb ik het maar zo gelaten) :D 
Het was in ieder geval weer een leuk verhaal voor in mn blog! 
En uiteindelijk was het surfen ergens toch een beetje best leuk! :) 

We gaan een weekje naar ROME! Het is 9november, de auto is volgepakt en we vertrekken richting Rome. Na 3,5uren reizen zijn we daar dan eindelijk. De opa en oma uit Duitsland staan al buiten op ons te wachten. Onwijs leuk om ze eindelijk eens in het echt te ontmoeten, ik had namelijk nog geen großmutter of großvater of Nonna of Nonno ontmoet. Maar deze week zie ik ze allemaal. 
Het gezin waarvoor ik werk heeft een prachtig appartement midden in het centrum van Rome en speciaal voor de verjaardag van Elisa zijn we een weekje hier.
Nadat we de volgepakte auto leeg hebben gehaald zijn we samen met de opa en oma naar buiten gegaan voor een wandeling. En uiteraard kan een weekje "vakantie" niet echt vakantie zijn, er moesten namelijk onwijs veel dingen geregeld worden. Pasfoto's! Het hele gezin moest een nieuw paspoort aanvragen namelijk. Het is gelukt, ze staan er allemaal best oké op ondanks een lange autoreis en voor de kinderen een soort van nieuwe haarstyle; "de slaapcoupe"

Dag 2 in Rome is aangebroken, aan het begin van de middag ben ik het centrum ingegaan om de prachtige stad te bekijken. Helaas, daar was de pret snel vanaf. Op het moment van vertrek begon het een klein beetje te regenen en omdat ik nog geen idee had welke bussen me waar zouden brengen heb ik maar besloten te gaan lopen. Toen het harder begon te regenen ben ik gaan schuilen maar om nou een half uur onder een afdakje te staan terwijl je in Rome bent vond ik zonde van mn tijd. RENNEN! Oké, dat was niet het beste idee van mij geef ik toe. Als een doorweekte kat begon ik mn tripje.. en omdat ze hier nogsteeds niet weten wat regen is zijn de straten binnen no time een groot zwembad.. ook mn schoenen konden er niet meer onderuit.. nu was het eigenlijk veels te koud en al niet meer leuk om de stad te bekijken maargoed thuis zitten was ook niet alles. Ik had een nieuw doel in ieder geval, opzoek naar een warme trui! In alle winkels keken ze me naar aan, alsof ik niet zo welkom was wat ik enigszins wel begreep. Ze konden meteen dweilen na mijn bezoek, sorry! 
ik was natuurlijk niet de enige die er zo bij liep maar ik had het record voor deze dag toch aardig bereikt, iedereen was vrij slim om wel gewoon te schuilen en anderen hadden een een of andere paraplu ontdekt, heel slim.. 
ik verzette mn tocht op zoek naar een trui en na een tijdje zoeken vond ik eentje die warm was maar ook nog eens werd gedragen, dat is namelijk ook altijd handig. 
Opdracht 2, opzoek naar warme chocolademelk. Die opdracht had ik al vrij snel gehaald, ik heb me in dat restaurantje ook maar omgekleed. De kat heeft zich getransformeerd en ik voelde me weer een beetje mens. 

Er is er een jarig Hoera, Hoera! Vandaag is het 11november en wordt de kleine Elisa alweer 5jaar! Vandaag is het dan ook feest. Een vrolijk gedekte ontbijt tafel met cadeautjes en smarties wacht op ons achter een gesloten deur. De meisjes rennen de gang honderd keer zenuwachtig op en neer en dan kan ik er niet meer onderuit natuurlijk, opstaan..
Wat was ze blij toen de deur open ging en ze de tafel vol met cadeautjes zag, ik bedoel toen ze de smarties op haar bord zag. Dat is een hoogtepunt iedere verjaardag weer vertelde de moeder. Dan kan je toch heel wat geld besparen en gewoon een zak smarties kopen in plaats van allemaal cadeautjes. Maar natuurlijk kreeg de big princess zoals ze door mij genoemd wil worden ook cadeautjes. Een prachtige Elsa jurk, dvd's van heidi, boeken en knutselspulletjes pakte ze uit, toen nog mijn cadeautje, een hele grote vlieger. Een vrolijk meisje zat er aan het hoofd van te tafel.
Ook Giulia had één cadeautje voor haar liggen en hoe kon het ook anders, een klein schattig jurkje van Anna. (Voor de mensen die denken, wie zijn Elsa en Anna.. waarschijnlijk heb je geen contacten jonger dan 8jaar, geen vrienden of familie met kinderen, geen televisie en geen bezoek gebracht aan een winkelcentrum maaaar.. Elsa en Anna zijn de hoofdfiguren uit de film Frozen. Oh ja die! Ja die ja;)) 

Dag 4 in Rome breekt aan, nog 3te gaan..  Samen met de kindjes heb ik een superleuke speeltuin bezocht waar naast een schommel en een wipwap ook een draaimolen, een bak om eendjes te vangen en een springkussen stond. Na honderd rondjes in de draaimolen en beide een cadeautje zat het speeltuinplezier er weer op, op naar huis! 
Aan het einde van de middag zijn Isabel, de opa en oma, de kindjes en ik naar buiten gegaan om de stad te bekijken. Een prachtig helderblauwe lucht, kacheltjes bij de restaurantjes en koude handen, een heerlijk wintergevoel. Na een lange wandeling hebben een gezellig barretje gevonden waar de houtkachel warm gestookt was. Het was een uur of 19:00 en in Italië is dat de tijd voor een apperetivo. We dronken een onwijs lekkere wijn, dit omdat de moeder van het gezin een wijnkenner is, ideaal! Kleine hapjes kwamen op tafel en na 2uurtjes gezellig gekletst te hebben gingen we weer richting huis waar de vader en Nonno en Nonna het avondeten klaar hadden staan. 

Zondag! Jeej, vandaag is mn vrije dag. Tijd om er echt op uit te gaan. 11:00 ben ik met de metro richting het colosseum vertrokken. Prachtig! Helaas moest je 1,5 uur wachten wanneer je naar binnen wou gaan. Er waren genoeg guides die je een rondleiding konden geven waardoor je niet hoefde te wachten en waardoor je nog 2andere bezienswaardigheden zonder wachten kon bekijken maar nee bedankt, ik ga toch liever alleen. De buitenkant was al enorm indrukwekkend en er stonden nog meer dingen op de planning, niet dat ik die echt heb want eigenlijk verdwaal ik liever midden in de stad en volg ik gewoon mn gevoel. Dan kom ik uiteindelijk als nog terecht op de plekken die ik wou gaan bekijken zonder er echt naar te zoeken. Uiteindelijk heb ik ook veel dingen gezien die ik graag wou zien, ik heb een kijkje genomen in het prachtige monument Vittorio Emanuele en heb een muntje over mn linker schouder gegooit in de Trevi fontein. Mn tocht eindigde zonder dat te plannen op Piazza del Popolo een plein 5minuten vanaf het huis, maar het was nog veels te vroeg om te gaan. Na wat fotootjes schieten daar werd ik gevraagd om wat foto's te maken van andere alleenstaande toeristen haha.. (oké goeie woordkeuze al zeg ik het zelf ;p) ik kwam in gesprek met een jongen die alleen op reis was en een aantal steden in Europa bezocht. We besloten samen nog wat meer te zien van de stad en omdat ik ergens op internet las dat "Monti" leuk zou moeten zijn hebben we veel moeite gedaan om daar te komen máár "never give up" we zijn er gekomen. Na 5minuten gelopen te hebben kwamen we uiteindelijk uit bij het Colosseum die ik eerder deze dag al bezocht heb. Het Vittorio Emanuele monument die ik ook al had bekeken zag er nu alleen 100x mooier uit. Het is een uur of 17:00 en het is al aardig donker buiten, grote spotlights verlichten het gebouw, echt prachtig! Na wat rondgelopen te hebben werd het al snel 18:00 en pakte ik de metro terug naar huis, mn vrije dag vandaag was niet helemaal vrij, er stond namelijk een diner op de planning. En nee, niet voor mij en de meisjes wij hadden pasta, maar wel picknickend tijdens de Heidi marathon! 

Morgen is alweer de laatste dag in Rome, het is maandag 14november. Gisteren zijn de opa en oma uit Duitsland terug gevlogen en vanochtend vroeg stonden de 2ninja's al aan mn bed.  Er moesten nog wat dingetjes geregeld worden door de ouders hier in Rome en ook voor ons uiteraard, er moesten armbanden en kettingen gemaakt worden. Elisa vond namelijk dat we mensen op de straat blij moesten maken met ons zelfgemaakte sieraden. Máár, wel alleen die mensen die lief zijn hoor Sanne.
Wat een lief kind is het toch ook, de ene avond staan we tot laat op om de ouders te verassen met een vrolijk gedekte ontbijt tafel met alles erop en eraan, maar dan ook alles. Een tekening voor iedereen, een klein cadeautje, ingepakte koekjes, confetti en een soepstengel en de andere dag is het drukte in de sieradenmakerij. 
De tijd vliegt voorbij als je hard werkt uiteraard en na de lunch kon ik dan ook weer op ontdekkingstocht in Rome. Ik ben in de metro gestapt en ben weer in Monti geëindigd, vanaf daar ben ik naar een groot park genaamd Villa Borghese gegaan waar ik even ontsnapte uit de drukte. Een onwijs groot maar prachtig park met een grote vijver waar je bootjes kon huren, "Vanaf 2personen" oké, shit happens. Vanaf het park heb ik de metro naar het Sint-Pietersplein in Vaticaanstad genomen. Wauw! Ben ik even blij dat ik dat nog gedaan heb.. Het was inmiddels alweer rond 17:00 en omdat het buiten alweer donker was was het prachtig verlicht. Dat had ik niet willen missen! 

De vliegers zijn getest en beter nog, ze werken! 2kleine meisjes met beide een vlieger handvat in hun hand met daaraan een vlieger die mega hoog door de lucht zweeft en de zee op de achtergrond. Wauw! Met de verpakking met daarin mijn verjaardagscadeau voor Elisa vertrokken we naar mijn favoriete plek in Livorno; het Mascagni Terrace. Toen we de vlieger daar in elkaar wouden zetten bleken het 2te zijn. Nog beter! Geen ruzie voor vandaag in ieder geval.
Beide kinderen waren enorm enthousiast en ik ook, het werkte meteen. Eerst was het touw nog iets te kort en vloog de vlieger in op een aantal mensen, ja dat was best een klein beetje gênant als je het mij vraagt maargoed het kon nog slechter en dan gebeurde dan ook. Toen Elisa haar vlieger op het hoogste punt vloog had ze er geen zin meer in.. ik wou de vlieger overnemen maar ze liet hem net iets te vroeg los... OH MY GOD! Ja.. daar ging die, RENNEEEN! Hij ging zo ontzettend snel richting de autoweg, net als ik trouwens want ik ging er achteraan. Gelukkig liepen er 2mensen op de stoep en konden ze het handvat pakken, maar de vlieger lag al midden op straat en het touw hing in de bomen.. ik keek achter me of de kinderen nog op dezelfde plaats stonden en gelukkig dat deden ze. Er was een ouder stel die ze hielp de andere vlieger op te ruimen en bleef eventjes bij ze wachten, dat was echt wel heel lief. Toen ik na 10minuten de vlieger opgerold in mn handen had vertrokken de oudere mensen net bij de kindjes vandaan. Ze hadden een steen en Giulia op de vlieger gezet. Dat was ook een belangrijke taak voor haar, trots dat ze daar zat. Toen ik het oudere stel weg zag lopen ging ik alweer rennen, ze liepen de andere kant op en ik wou ze graag eventjes bedanken. 
Achteraf was het toch echt heel erg grappig! De vliegers deden het goed, de kinderen vonden het leuk dus er moest nog iets misgaan. Nou check, dat was ook gelukt. 

Vanuit het met lichtjes versierde Pisa, knuffeltje van mij!