De eerste Camp Week zit er op!

Donderdag 8juni,

Het is inmiddels bijna 00:00 en na een lange dag training lig ik eindelijk in mn bed, weer een ander bed dan de afgelopen 2nachten. Warm in een slaapzak onder een muggennet lig ik samen met nog 3anderen in een platform tent. We brengen deze nacht door tussen de spinnen, muggen en andere dieren.

Om 6:30 staat de wekker alweer, 7:00 is het tijd voor een ochtendrun en om 7:45 staan we weer fris en fruitig in een rij, tijd om de vlag te hijsen.

Op een Girl Scout Camp is dit een erg belangrijk ding en is er dus twee keer per dag een korte ceremonie tijdens het hijsen en afhalen van de vlag, ontzettend naar als je behoort tot het groepje die de vlag moet vasthouden want hij mag absoluut NIET de grond aanraken, wanneer dat wel gebeurd moet deze tijdens een andere ceremonie verbrand worden.. nou dat heb ik liever niet op mn geweten. 

Vandaag is het vrijdag, tijd voor een boogschiettraining! Samen met nog 2anderen van onze Camp Counselors ben ik uitgekozen om een dag opleiding te volgen als boogschiet instructeur. 

Na een anderhalfuur schieten is het tijd voor theorie. 6uur lang... 6uur lang luisteren, lezen en examens maken. Máár het belangrijkste, het is gelukt! We hebben het gehaald en mogen boogschietles geven deze zomer! 

Weekend, tijd voor een minivakantie. We slapen dit weekend in het huis van onze Camp director. We eten bij een restaurant onderweg en vervolgen de reis naar het huis in een typisch Amerikaanse buurt. Een mega huis met een brievenbus met zo'n rood vlaggetje als in de Amerikaanse films. We kijken en film en vallen in slaap op ons samengestelde mega bed van matrassen. De wekker staat vroeg en we vertrekken met de trein naar CHICAGO! 

Whoohoo!! Het is super warm weer en we lopen maarliefst 13km door de stad. We zien de "gloud gate" het welbekende kunstwerk die eruit zien als een boon en daarom ook wel als "the bean" bekend staat waarin je jezelf kunt zien. Tussen de medetoeristen maken wij natuurlijk ook de typische foto's. We zien meer van de stad waaronder de mega hoge gebouwen die niet te missen zijn. We komen aan bij een mega fontein waarin vele volwassenen en kinderen rennen en afkoelen, daarin mogen wij zeker niet ontbreken. Schoentjes uit en gaan, als een kind zo blij haha! 10minuten later zijn we alweer zo goed als droog en eten we met zn allen in een super gezellig restaurant aan de rand van de Navy Pier. Na het eten is het tijd om daar de toerist uit te hangen. Zo mooi! En daarnaast ontzettend warm. We moeten ons haasten voor de trein wanneer we erachter komen dat we nog maar 40 minuten hebben om de trein te halen terwijl het minstens 45 minuten lopen is. Rennen!!

Onderweg besluiten we toch een taxi te nemen waarin in één van de taxi's 9personen opgepropt worden, 3op de bank, 5op de grond en 1voorin. In de andere taxi gaan de andere 6 en jaa! We hebben het gehaald gelukkig.

Wanneer we thuis komen worden we door de hostmoeder voorbereid op het diner, desert als diner. Een tafel vol fruit, chocolade, koekjes en yogurt en op de andere tafel ijs. NJAM.. het is nog super warm buiten en we verkennen de buurt een beetje, kijken film en slapen, tijd voor ons laatste dag van ons minivakantie! 

Ons tweede vrije dag, dit is onze eerste maar waarschijnlijk ook laatste keer dat we kunnen uitslapen, 10:00. Noem ik thuis geen uitslapen maargoed beter dan 7:00 in ieder geval. Na het ontbijt besluiten we de Walmart te bezoeken, die MEGA winkel die alles verkoopt, zoiets als action XXL. Na ons shoppingstour is het tijd om weer terug te lopen naar het huis, het is rond de 32 graden en dat is niet mn favoriete temperatuur om in te gaan wandelen. 

We sluiten ons weekend af met een barbecue en stappen weer in het busje terug naar ons Camp, de laatste trainingsweek gaat van start en dan is het tijd voor het echte werk, laat de kindjes maar komen! 

Een camp vol met Counselors, directors, leaders noem maar op. Deze week zijn ook de groepen van de twee sistercamps op ons camp om samen de laatste voorbereidingen voor de zomer te doen. 

We doen verschillende spellen en hebben een cook out voor dinner, hierbij maken we ons eigen eten op ons zelfgemaakte kampvuur, supercool omdat ik van te voren nooit heb stilgestaan bij het idee dat je naast Barbecuen veel meer kunt maken op vuur. Nou je kan dus letterlijk alles maken in de buitenlucht, zo hadden we afgelopen week een cake gebakken. Wat we daarvoor gebruikten was een kartonnen doos, lege frisdrankblikjes, aluminum folie en kolen. Ik ga hierbij gewoon een lesje; hoe maak je cake in de buitenlucht geven. Wat je doet is het volgende; "je verpakt de kartonnendoos helemaal met aluminiumfolie, je vult 6 lege frisdrankblikjes met water en maakt de kolen warm in het vuur totdat ze helemaal warm zijn. Je maakt het cakebeslag en doet het in een cakeblik, wanneer je de cake op 250 graden moet bakken heb je 10kolen nodig, iedere kool staat voor 25 graden. Je legt ze op een stuk aluminiumfolie, zet de blikjes eromheen als de houder voor het cakeblik, zet het cakeblik dus op de blikjes en zet de doos er ondersteboven overheen."That's it, na ongeveer 20minuutjes heb je een perfecte cake, en dat zonder oven. Ik was in ieder geval onder de indruk. Daarnaast hebben we nog heel veel andere dingen gemaakt op het kampvuur en we zullen nog een heleboel nieuwe dingen leren maken deze zomer. Wat je wel goed moet kunnen is dus je eigen vuurtje maken en ja dat zonder aansteker, papier, aanmaakblokjes of een of ander chemisch goedje als benzine of iets dergelijks. We gebruiken takken en lucifers dat mag dan weer wel gelukkig. Als een echte padvinder zoals ik dat altijd noemde voor ik besloot op een girls scout camp te gaan werken leren we dus ook hoe we met zo min mogelijk lucifers een kampvuur maken. Het liefst gebruik je dus maar een en als we allemaal een individueel vuurtje maken is dat ook het enige wat geldt, of zo snel mogelijk je vuur aan of zo min mogelijk lucifers. I like it, competition in everything haha! 

Naast dit soort dingen doen we echt nog een heleboel andere dingen, ik vind het in ieder geval super tof om te doen en te leren hoe je dingen anders kunt doen dan de veilige en makkelijke weg door je magnetron of oven te gebruiken als voorbeeld en het gave eraan is dat ik dit dan weer mag en kan overbrengen aan alle kindjes die deze zomer op het Camp verblijven. 

Woensdag 14juni, wederom super warm hier in Amerika. Om 7:00 begonnen we aan onze ontbijt cook out, aardappel, bacon, ei en als dessert yoghurt met fruit. 7:00 ja.. we deden een aantal activiteiten en toen het tijd was voor de lunch lag er op mijn plek een pakketje, ondanks dat ik het hier super naar mn zin heb en absoluut geen heimwee heb is dit het allerleukste wat je kunt krijgen, dit maakt absoluut mijn dag! Mn mede counselors of eigenlijk vriendinnen waren ook super benieuwd wat erin zat, snoepjes, stickers en het allerleukste, een reisdagboek met daarin al lieve verhaaltjes geschreven, dus lieve top kids Sytse Yde, Jildau Marijke, Geert Jelke en Johan en Pytsje dikke knuffel voor jim! 

Hun tip; laat de mensen die je hier ontmoet erin schrijven, dat gaat zeker goedkomen. De dropjes waren trouwens niet hun favoriet, hoef ik die in ieder geval niet te delen haha;)

Zaterdag 17juni, de dag voordat het echte werk van start gaat. 2weken training, nieuwe mensen leren kennen, nieuwe dingen geleerd en voorbereid voor de zomer van start gaat. Zo'n lange training maakt je zenuwachtiger dan je moet zijn dit omdat je 2weken lang de tijd hebt om na te denken over wat er allemaal wel niet moet gaan gebeuren, wat er allemaal fout kan gaan en wat je allemaal moet doen. Nergens voor nodig natuurlijk maar het gebeurd.. vandaag was het onze eerste echte vrije dag op het Camp en het was zo ontzettend saai.. we deden letterlijk niks, de ene helft sliep de andere helft maakte gebruik van de wifi daar ging ons afgesproken potje honkbal spelen. Een leer voor de volgende keer, ik plan in ieder geval iets voor mezelf voor de volgende vrije dagen.

Morgen gaat het echt beginnen, het seizoen Camp Butternut Springs 2017 gaat van start, ik heb er ontzettend veel zin in!! 

Maandag 19juni, het is bijna 00:00 en dag 2 zit erop. Pfoee, dat is zeker even wennen nu de kinderen er zijn. Gisteren kwamen ze allemaal aan en begon niet alleen ons avontuur, ook het avontuur voor de kinderen. De kinderen in onze groep zijn tussen de 7 en 9jaar oud dus het is voor de meesten hun eerst Girl Scout Camp ooit. Ik moet zeggen; we hebben een ontzettend leuke enthousiaste groep!

Tot nu toe geen huilende kinderen met heimwee en dat is niet alleen voor ons maar zeker ook voor de kinderen en de ouders erg goed nieuws.

Maar ik zal niet TE enthousiast zijn over dat onderwerp want wat niet is kan nog komen natuurlijk.

Onze groep bestaat uit 11meisjes, drukke meisjes, dromers, mega enthousiast, behulpzame, stille, drukke maar zeker lieve meisjes. Samen met Otter (we gebruiken hier Camp names) begeleid ik de groep en daar ben ik super blij mee.

De dagen zijn erg lang en actief, de kinderen sliepem dan ook al heel snel vanavond toen het bedtijd was, verhaaltje, liedje en slapen, dat gaat dus helemaal zonder problemen. Een meisje uit mijn groep heeft een moeder die 6jaar in Nederland heeft gewoond, daardoor kent ze een aantal Nederlandse woorden en zinnen en wordt iedere vraag van mij beantwoord met "jawel" en "hoe gaat het?" Wanneer ik met iets bezig ben komt ze dan ook verschillende keren naar me toen met de vraag, "kan ik helpen?" waarop ik natuurlijk alleen maar "Ja graag, dankjewel" kan zeggen. "Okay! Dutch people are always there for eachother!" 

En zo is het maar net, heerlijk zo'n kind haha!

Inmiddels zijn er al 3dagen voorbij, bijna 23:00, de kinderen slapen en ook ik lig in bed. Wauw, wat een gezelligheid zo'n week! Iedere dag komen de kinderen losser, testen ze hoever ze kunnen gaan maar krijgen we ook meer knuffels.

Na het avondeten was het tijd voor ons dessert maar dat bleek gestolen.. de kinderen werden ingezet om de misdaad op te lossen, de begeleiders waren de verdachten en waren allemaal verstopt over het Camp, ook ik. Tussen de struikjes achter een pomp tussen de slakken was ik verstopt. Ik hoorde en zag de kinderen kakelend voorbij lopen maar niemand kon me vinden. Ik hoorde mn naam over het camp gaan en zittend tussen de slakken kwam ik erachter dat ik hoog op het lijstje als verdachte stond. Zelf had ik geen idee, ik had toch echt niks gestolen. Maar ja hoor, na 20minuten verstopt in de bosjes werd ik opgehaald door een andere begeleider. Jij hebt de cake gestolen en de kinderen zijn NIET blij. Aangekomen in de etenshal zaten 120kinderen met een boos gezicht tijdens mijn binnenkomst. Als blikken konden doden... 

"Ik had ZOVEEEEEL honger en zin in cake" was mn excuus. Een lieve glimlach volgde en het hielp, dat ging makkelijk. "Dus jullie zijn niet boos?" "NEEEEE" oké dat gaat echt heel makkelijk. "Dan ga ik het toch maar alleen opeten" 

"NEEEEEE" okeoke, dan toch maar delen. Ik zou namelijk ook niet weten waar ik 120stukjes cake moest laten. 

De kinderen vonden het in ieder geval een superleuk spel, spel? Ik bedoel detective mysterie. De vraag waarom en waar ik het verstopt had ging namelijk nog de hele avond in het rond. "Maar waarom dan, waarom heb je het gestolen?" "Ik houd je in de gaten deze week!" "Jij komt niet meer in de buurt van mijn toetjes" 

Haha, ondanks dat ze niet allemaal heel blij met mijn misdaad zijn is er toch een positief punt te vinden, al die 120 kinderen zullen me niet zo snel vergeten;)!

Ik heb er in ieder geval van genoten, blije kinderen, blije counselors. 

Een veld vol roze tentjes, vanavond is het tijd voor een pink tent party.

Party schrabben we even deze avond.

Omdat het gister avond niet het beste weer was is de tentparty verschoven naar vanavond, omdat we al een schema voor deze dag hadden werd het erg laat met pakken en tentjes opbouwen en kwamen we aan met onze slaapzakken in het donker en daar kwamen de tranen. Niet 1, niet 2, niet 3, nee de helft van de groep was in tranen. Vandaag was al niet de fijnste dag voor de meisjes, gewoon omdat het allemaal even wennen is en dan ook nog in een tent slapen terwijl je dat eigenlijk veels te spannend vindt. Gelukkig, na knuffels, voorleesboekjes en nederlanstalige slaapliedjes is het toch gelukt, 11kinderen in slaap tijdens de pink tent party, nu ik nog.

Morgen is de laatste dag met deze groep, we sloten de avond af met het spel genaamd de roos, de roos; wat vond je leuk aan deze week, de stekels; wat vond je minder leuk en de steel;waar kijk je naar uit. Alle meisjes kijken uit naar morgen, de familie weer zien en ze vertellen wat ze allemaal hebben gedaan. We hebben een ontzettend leuke week gehad en daarom kijken ik en de andere counselor niet zo uit naar het moment dat we weer gedag moeten zeggen, maargoed voor dat we het weten staat er weer een nieuwe groep klaar voor een week vol plezier.

Wij kunnen nog een halve dag leuke dingen doen met deze meisjes en dat gaan we ook zeker doen. 

19:00 tijd voor de afsluitingsceremonie, de vlag, liedjes voor de ouders en afscheid. Vermoeiend was de week zeker maar tijd om afscheid te nemen van deze lieve meisjes was het voor mij nog helemaal niet. We zongen ons liedje zo hard als we maar konden voor de ouders. "Komen jou ouders jou ook ophalen?" Werd mij gevraagd. Nou, nee. En dat hoeft ook helemaal niet want er volgen nog heel wat leuke weken. Het uitchecken van de kinderen was het vervelendste wat ik deze week heb moeten doen, knuffel, foto en een doei, de een blij dat het erop zit de ander verdrietig omdat de week voorbij is. 

Week één op Camp Butternut Springs, het zit erop.