De laatste maand is aangebroken..

Heyhey! Het is 1oktober en daar is dan weer een update, de tijd vliegt want de laatste maand is vandaag ingegaan...

19 september.
Teamday!

2uurtjes werken en dan kan het beginnen , Teamdag!
Heerlijk een dagje vrij met z'n allen om er wat leuks van te maken. Maar wat was de hele week nog een verassing.. Donderdag zouden we het horen, en dan het verlossende appje.
We gaan een boot huren en 's avonds een barbecue en cocktails! Met zn allen op naar Port d'pollenca waar onze felgele boot op ons staat te wachten. Geel en 6personen en dat ziet er op de foto ook supergaaf uit.
Met 60kilo aan tassen komen we aangelopen bij de haven. Okè 60 kilo is misschien een heel klein beetje overdreven maar het ziet er uit alsof we 3weken rond de wereld gaan reizen met de boot en dat is niet het geval.. En dan krijg je ook nog 6reddingsvesten mee die samen al een opbergruimte voor minimaal 2personen nodig hebben. Maargoed opzoek naar de boot.
Dan liggen er 3gele boten vlak naast elkaar in de haven en Jasmin en ik zagen het meteen.. Ohmean, 6personen? Toen ook de man van de bootverhuur aankwam en met een grijns op zijn gezicht vertelde dat dit onze boot was, Waardoor Micha alleen maar lacht en Laura haar wandeltocht verlengt op naar de andere gele boot waarbij ze na 20seconden achterom kijkt en ziet dat we niet volgen.. Haha this? Haha.. No really? Hahahaha ja.. Het word een klein beetje krapjes maargoed alle tassen en wij ook bijna allemaal passen op de boot.

"We hebben een speedboot"

En dan een heerlijk dagje tegemoet. Tenminste zo ziet het er naar uit en achteraf was dat ook zo! Maar als je alleen het eerste halfuur op de boot zat dacht je wel even anders.
Alle spullen ingeladen en gaan! "Niet mijn tas op de bodem dan word die nat.." Okeoke. En dan splash splash splash.. 20 minuten later waren niet alleen de tassen op de bodem nat nee nee. Alles maar dan ook werkelijk alles was nat. De handoeken, droge warmere kleding eten alles alles alles. Het water ging met liters de boot in en na 10 minuten had ik al meer zout water gedronken dan in heel mn leven en ook mn ogen waren niet heel erg blij met de zoute lading iedere 10 seconden. Maargoed waarom hebben we anders duikbrillen mee, de verhuurders wisten het waarschijnlijk van te voren, dus duikbril op en recht hoe die gaat! Opzoek naar een strandje om een beetje te drogen en te genieten van het gezellie teamdagje. Na 30 minuten varen kwamen we aan bij een klein en schattig strandje waar op dat moment 2anderen van de prachtige plek genoten. Alle spullen mee handoeken uitleggen en alle natte spullen laten drogen.
We hebben 4uren doorgebracht op het strandje, gepicknickt, gesnorkeld, gepraat en heerlijk van het zonnetje genoten.
Om op de terugweg nog wat plezier te hebben hebben we de banden opgeblazen en met een touw achter de boot gehangen. Het gaat dan niet zo snel als achter de speedboot maar de lachspieren doen hetzelfde werk.
Ditmaal zijn we ook "droger" naar de haven gevaren en hebben we alle wereldreis bagage weer uitgeladen. Toen we thuis zijn gekomen is iedereen meteen in slaap gevallen voor 2uren waarna we samen de barbeque gingen voorbereiden. Om half 12 in de avond zaten we gezellig met zn allen op het dakteras met zelfgemaakte mojito en allemaal lekker eten. Onze teamleider liet een powerpoint met allemaal foto's van de afgelopen maanden zien, zo leuk maar stiekem had iedereen een brok in zn keel.. Zo'n gave tijd, zoveel lol en zoveel gezelligheid. De tijd vliegt voorbij..
Na de barbeque hebben we spellen gespeeld tot 04:30. Nog zo'n rot momentje, want na deze toffe dag moesten we ook afscheid nemen van een teamgenootje.. Laura vertrekt om 5:00. Iedere donderdag was ik vrij met Laura en samen hebben we zoveel leuke dingen gedaan. Dat word nog lastig de laatste weken. Om 4:30 zijn we naar het hotel gelopen en zijn we op de bus gaan wachten.. 5:00 was het dan zover, een nieuwe vriendin waarmee je in korte tijd zoveel mee doet, dan is afscheid nemen toch best lastig...

"Laura thankyou for the nice time, See you soon!"

Maar alsnog was het een geweldige dag met geweldige mensen!♥️

25 september.
Dagen vol gezelligheid. Afgelopen woensdag Oktoberfest in onze vaste uitgaansplek. En Oktoberfest zonder lederhozen of dirndl gaat natuurlijk niet en in welke entertainment garderobe ontbreekt er nou zoiets. Zo kleding aan vlechten in en bier drinken. Dat laatste hebben we thuis even laten vervangen door wat andere drankjes.. En dat hebben we gemerkt. Crazy night with crazy people maar een onvergetelijke avond met deze leuke mensen!
En dan de volgende dag vrij, eerst geslapen tot half 2.. En uiteindelijk op het strand beland waar nog honderden anderen mensen waren. En ditmaal geen honderden zonnende mensen nee sportende mensen alleen maar sportende mensen. Alle wegen zijn afgezet, grote tenten op het strand, alle winkels zien er tiptop uit en overal staat "ironman" morgen is het namelijk zover, de dag van de Ironman. Een mega triathlon op Mallorca. Maar niet aan de andere kant van Mallorca nee 200 meter vanaf mn huis. Morgenochtend om 7:30 gaan ze los en dat mogen we natuurlijk niet missen.
Nu liggend op het strand genietend van mn vrije uurtjes tot 15:00 zie ik overal sportende mensen en de laatste voorbereidingen. Over het hele strand hoor je een man praten door de microfoon "people from Japan?" Heeeej" "people from Germany? Heeeeej" "people from Holland, de nederlanders? Whoooh heeeej" het liefste schreeuwde ik ook even mee. Maargoed het zou misschien wel een klein beetje vreemd zijn schreeuwend tussen de andere niet sportende maar zonnende mensen dat je van Nederland komt.

26 september.
6:30 ging de wekker.. Oh no. Na een gezellig avondje met het team is dat zo vroeg.. Het was nog donker en koud, main in een klap weet ik weer hoe de winter voelt. 7:00 gaan we richting het strand waar het om 7:30 losbarst. Het eerste wat ik doe is opzoek gaan naar warme kleding. Maar welke gek neemt er nou warme warme kleren mee als die naar Mallorca gaat. Als optimistische Nederlander denk je daar helemaal niet aan. Mallorca klinkt zonnig Mallorca is zonnig en Mallorca blijft zonnig, waarom zou ik er anders werken tot eind oktober. Maar helaas dat valt tegen, om 6:30 was de zon nog niet eens te zien. Gelukkig hebben we werk kleding waarmee je de winter wel door komt. 2truien aan en gaan!
En daar sta je dan op het strand tussen de 2duizend deelnemers en andere toeschouwers die nog even de laatste knuffels uitdelen aan de "ironman" het voelt zo vreemd dat alle deelnemers overal tussen de toeschouwers staan en nog even de laatste grappen vertellen. Alsof ze niet weten waaraan ze gaan beginnen. En dan is het zover bijna 7:30, en gelukkig hebben we nog een plekje kunnen bemachtigen aan de startlijn.
Na het eerste startschot vertrokken zo'n 20 mannen met gele badmutsen het koude water in. Dit waren de pro's en 1minuut later vertrokken ook de pro vrouwen met roze badmutsen. Bij het 3e startschot vertrokken de andere 2000 mensen met rode en gouden badmutsen. Als een kudde wilde koeien die voor het eerst weer naar buiten gaan na de winter gingen ze het water in. Dat was dan het begin van een tocht van 225 km. na 2 minuten kwam de eerste jetski al terug met een gewonde.. Dan voel je je toch vreselijk, zoveel trainen en een enorm deelnemersbedrag van €500 en dan lig je er na 2minuten al uit. Zo'n 30 minuten later kwamen de eersten alweer terug en konden ze aan de fietsrace beginnen van 180 km. ook daar hebben we ze eens even goed aangemoedigd bij het vinden van de fietsen. Ziet er toch gek hoe iedereen zn eigen manier heeft om maar als snelste op de fiets te starten. De ene met een nat fietspak die onder het zwempak zat de andere met sokken, de ene heeft de schoenen al aan en loopt moeilijk op zoek naar zn fiets, de ene met helm en dan heb je nog een paar die terug moeten lopen omdat ze iets vergeten zijn... En dan staat je fiets samen met 2396 andere fietsen te wachten op de race.
Na 2uren aanmoedigen moesten we toch echt terug gaan om te ontbijten, want er moest natuurlijk ook nog gewerkt worden.

Niet een hele vervelende dag opzich, standausflug waarbij je met de kinderen van 10:30 tot 13:30 naar het strand gaat en wat spelletjes speelt, het water in gaat en natuurlijk niet te vergeten mega zandkastelen bouwen. Ditmaal was er maar 1 meisje dus hebben we er maar een gezellig "moeder dochter uitje" van gemaakt. Zo voelt het dan wel een beetje als je samen met 1kindje naar het strand gaat. Op de achtergrond hoorden we de muziek van de ironman en was iedereen alweer de voorbereidingen aan het treffen voor de eersten die aan het hardlopen beginnen. We hebben een mega Anna&Elza zandkasteel gebouwd hebben wat liedjes gezongen in het water en en gelopen als krabben want ze wist precies hoe dat moest. Verder heb ik van binnen de gehele dag heel hard gelachen, ik heb namelijk nog nooit een kind gehoord die zoveel kan praten als zei. De mensen die vlakbij ons lagen op het strand hebben de hele tijd gekeken en gelachen hoeveel zei kan vertellen in 1minuut, prinsessen, konijnen, kindergarten, krabben, grapjes en ga zo maar door. Heerlijk! En als je dan toch maar 1kindje hebt kunnen we ook wel gezellig een ijsje gaan eten. En dat hebben we gedaan. Samen zijn we over het strand gelopen, hebben we mossels gezocht en visjes verjaagd, wat een leuke dag hebben we ervan gemaakt!

Om 15:00 die middag was ik ook vrij en ben ik meteen terug gegaan naar het strand. Rond 15:30 zou de eerste binnenkomen en dat mogen we niet missen. En daar was die dan Andreas Dreitz uit Duitsland kwam als eerste over de finish. En na hem volgden de anderen, de ene met een een grote glimlach en de andere alsof die meteen doorkan naar de ehbo. We hebben daar zo'n 2uren staan klappen en schreeuwen waarna er geen stem meer over was. Het was supergaaf om het hier in Alcudia mee te maken en ook om sommige gasten van het hotel zien deelnemen! Rond 00:00 begon de afterparty waar wij dan wel aan deelnamen! Het was een zeer geslaagde dag

30september
Klein maar fijn.
Vandaag weer zo'n regenachtige dag, en ik maar uitkijken naar de heerlijke middag vrij. Maargoed wat doe je als je de hele middag vrij bent en het buiten keihard regent.. Ik ben maar in mn bed gaan liggen en pitch perfect 2gaan kijken. Toch ook weleens fijn in mijn kleine super schattige kamertje. Ik weet niet of je het wel een kamer mag noemen want eigenlijk is het gewoon een afgezet stukje gang. Een afgezet stukje gang met witte muren een bed en een kast. Waarschijnlijk een kast waar normaal een stofzuiger in staat maar dat doet er niet toe nu is het mijn kledingkast en daarbij heb ik ook meteen de grootste van iedereen. En het bed was bedekt met witte lakens echt zo'n ziekenhuisgevoel, je hoeft ook maar een keer met je zandvoeten van het strand te komen en je hele witte bed is vies. Gelukkig hebben ze hier de lidl en kocht ik een kleurrijk dekbed waardoor het er een stuk vrolijker uit ziet. De kamer is afgezet met een houten schut en nadat mn creatief brein aan het werk ging heb ik alles dicht kunnen maken met een kleed, waardoor mijn kamer nu een piratenschip word genoemd. Waarom precies weet ik niet maargoed het ziet er anders dan anders uit en automatisch veel leuker. Het grootste nadeel is dat er geen deur in zit. En voordat het kleed er hing kwam iedereen altijd vrolijk mn kamer in lopen omdat het zo makkelijk gaat.. Maargoed nu is dat niet meer zo makkelijk, je hoeft alleen maar een kleed aan de kant te houden en je bent er door maar het ziet er in ieder geval uit dat het gesloten is.
De witte muren zijn inmiddels bedekt met superveel foto's van thuis en van hier en ook hangt de plattegrond van Mallorca er waarop aangekruisd staat waar ik allemaal ben geweest. Daarnaast nog wat souveniertjes waarmee ik na wat avondjes uitgaan thuis kwam. 2hoedjes, een pet, een giraffenmasker, wat bloemenkransen, een hawaii rokje en een mega zonnebril. Zo kan je een kamer dat niet een kamer is toch een leuk kamergevoel geven! Ik ben er blij mee.
Nog maar 4weekjes slapen in dit schattige kamertje en dan zit het er alweer op. Dan ga ik terug naar Nederland na zo'n enorm gave tijd waarin ik zoveel leerde, nieuwe vrienden leerde kennen, nieuwe plaatsen en nieuwe vaardigheden. Een periode waarvan ik geen enkele seconde spijt heb gehad. De beste zomer van mn leven en die mag ik nog 4weken langer beleven samen met mijn geweldige collega's.

Helaas is het weer hier alles behalve fijn op dit moment, maar één voordeel, morgen heb ik mn vrije dag en kan ik op shopping-tour gaan voor winterkleding(A)
Bof ik even.
Nu maar hopen of ik alles ook weer mee naar Nederland terug kan nemen. Maargoed daar gaan we nu nog niet aan denken.

1oktober.
Na een heerlijk nachtje stappen en een lange dag shoppen zitten we weer in de bus. Vannacht samen met Hannah maar gevierd dat ze voor aankomende winter een hotel heeft. En dat was een geweldig nachtje die we hebben doorgebracht in de karaoke bar, weer even anders dan anders. We hebben onze zangkunsten vertoond op de dansvloer als Troy en Gabriella van High School Musical. Na wat dansjes& drankjes waren we om 6:30 ook weer thuis met de gedachte dat we de volgende ochtend "vroeg" naar Palma zouden vertrekken. En het is ons gelukt 12:15 zaten we in de bus! En inmiddels weer opweg naar Alcudia.
Eindelijk zitten we weer in de bus.. En Natuurlijk wanneer je opzoek bent na bepaalde kleding gaat het vinden niet lukken. Maargoed Hannah die alleen mee ging om te kijken en om iets te doen op haar vrije dag is zeker geslaagd. Ik heb toch maar een trui gekocht want zonder winterkleding blijft dat winterse gevoel echt wel..
Het was in ieder geval een leuke dag, denkend aan de 3laatste vrije dagen die volgen.. De lachspieren zijn in ieder geval weer getraind voor de rest van de week.
Gisteren wou ik zeggen, groetjes vanaf het regenachtige Mallorca aan de lieve mensen in het zonnige Nederland maar dat word hem niet meer, de zon is namelijk teruggekeerd op Mallorca!

Dan maar een knuffel vanaf het zonnige Mallorca naar het zonnige Nederland!
Liefs Sanne